منظور از عمران و احیای قابل قبول مذكور در قانون زمین شهری- كه از این پس قانون نامیده میشود- عمومات یاد شده در ماده (141) قانون مدنی و مقررات بعدی در باب احیا و عمران زمینها است عملیات از قبل شخص غیر مسبوق به احیا، تحجیر، ریختن مصالح در زمین، حفر چاه و نظایر آن، عمران و احیا محسوب نمیگردد. (ماده 1 آییننامه اجرایی قانون زمین شهری مصوب 24/3/1371 هیأت وزیران)