توضیحات

(بکسر اول) در فقه عبارت است از نوعی امان که مسلمانان در جهاد دعوت به دشمن (به همه یا به برخی از آنان ) میدادند وجود خارجی این جهاد شر ط دادن این امان نبود بلکه همین قدر که قانوناُ حا لت جنگ مزبور حکم فرما می بود دادن چنین امانی میسر بود . شخصی که به اوامان داده شده (مستأمن) نامیده می شد. و حق سکوت در قلمرو اسلامی را داشت . این امان مدت نداشت و امان دهنده همیشه حق سلب امان را داشت در اینصورت اگر مستأمن ساکن یا متوقف در قلمرو اسلامی بود برای خروج از کشور به او مهلتی می دادند .