توضیحات

( مدنی - فقه ) یعنی اجازه تملک . این اازه گاهی مقنن مستیما می دهد مانند اجازه تملک مباحات در ماده 147 ق.م و گاهی ناشی از قصد انشای مالک است مانند نثار مال در عروسی که صاحب جشن از طریق نثار ، اباحه تملک مال به حضار می کند. اذن در نهادن سر تیر بر سر دیوار هم مصداق اباحه تملک منافع است ( ماده 120 ق.م ) همه اقسام اباحه تملک جایز یا لازم نیستند بلکه به حسب طبیعت هر قسم ممکن است جایز یا لازم باشد غالبا جایز می باشند.