توضیحات

(فقه) عقدی است که منشاء اصلی آن اذن مالک (یا قائم مقام او) است و هیچگونه تعهد برای عاقد ایجاد نمیکند مانند عاریه ،ودیعه . در مقابل عقد عهدی استعمال میشود. عقد اذنی را پاره ای از فقهاء حقیقتا عقد نمیدانند.انتقاد:هراثر حقوقی که موقوف بتراضی طرفین باشد عقد است بنابراین ودیعه و عاریه هم عقد محسوب میشود.