واخواهی

تعریف لغوی واخواهی: واخواهی به معنای اعتراض کردن آمده است

تعریف اصطلاحی: واخواهی به شکایتی گفته می شود که محکوم علیه غائب نسبت به حکم غیابی در دادگاه صادر کننده حکم مطرح می کند 

محکوم علیه غائب در اینجا خوانده دعواست که در هیچ یک از جلسات دادرسی حضور پیدا نکرده و لایحه نفرستاده است و اخطاریه به او ابلاغ واقعی نشده است و دادگاه حکم به زیان او صادر کرده است. بنابراین با این توصیف باید گفت:

۱–واخواهی هرگز از خواهان پذیرفته نمی شود چون حکم همیشه نسبت به خواهان حضوری محسوب می شود.

۲–واخواهی نسبت به خوانده ای که حکم به نفعش صادر شده است معنا ندارد. 

۳ – اگر دادگاه، قرار صادر کند، واخواهی نمی توان کرد زیرا غیابی بودن قرارها معنایی ندارد تا بتوان از قرارهای غیابی تقاضای واخواهی کرد. پس فقط غیابی بودن در مورد حکم معنا پیدا می کند. (دکتر کلانتریان، سعید مفید، دوره کاربردی آئیین دادرسی مدنی)(دکتر شمس، عبدالله، آیین دادسی مدنی (دوره پیشرفته) ج ۲ – پایئز ۹۳.