توقیف دادرسی

توقیف در لغت به معنای بازداشتن ،نگاه داشتن، ضبط کردن و… آمده است .در علم حقوق  نیز از این  واژه در موارد متعددی استفاده شده است که  البته از معنای لغوی آن  هم دور نیست.درعلم حقوق یکی از قرارهایی که پیش بینی شده است قرار توقیف دادرسی می باشد.این قرار در جریان دادرسی و زمانی مورد استفاده قرار میگیرد که موانعی در جریان رسیدگی رخ می دهد که ادامه رسیدگی را با موانعی رو به رو مینماید  و برای ادامه یافتن رسیدگی نیاز است که موانع مزبور برطرف گردد. از این رو قانون گذار تدبیری را اندیشیده است که بتوان دادرسی را برای مدتی متوقف نمود تا بتوان به موضوعی که در خلال رسیدگی اتفاق افتاده است رسیدگی نمود. بدین صورت،دادرسی با قرار توقیف دادرسی برای مدتی به حالت سکون و معلق در می آید.

قانون گذار در ماده  ۱۰۵ قانون آیین دادرسی مدنی به صراحت از قرار توقیف دادرسی نامبرده است و  البته در موارد دیگری نیز این قرار، مورد استفاده قرار میگیرد. 

ماده 105 ق.آ.د.م

“هرگاه یکی از اصحاب دعوی فوت نماید یا محجور شود یا سمت یکی از آنان که به موجب آن سمت، داخل دادرسی شده زایل گردد دادگاه رسیدگی را به طور موقت متوقف ومراتب را به طرف دیگر اعلام می دارد. پس از تعیین جانشین و درخواست ذی نفع، جریان دادرسی ادامه می یابد، مگر اینکه فوت یا حجر یا زوال سمت یکی از اصحاب دعوی تاثیری در دادرسی نسبت به دیگران نداشته باشد که در این صورت دادرسی نسبت به دیگران ادامه خواهد یافت.”