قرار

اگر رای دادگاه مترتب بر ارزیابی ادله ابرازی طرفین نباشد به شکل قرار خواهد بود، به این معنی که اگر رایی به ارزیابی ماهیتی دعوا پرداخته باشد و تکلیف دعوا را مشخص نکرده باشد بصورت قرار صادر می‌شود، صدور قرارها طبق نظر آقای دکتر شمس کاملاً پیش بینی شده است و نص قانون است که برای ما مشخص می‌کند که قرارها چه زمانی و در چه مواردی به عنوان یک تصمیم قضائی از سوی دادگاه صادر می‌شود مثلاً در ماده ۲۵۷ قانون آ.د.م آمده است که کارشناسی مستلزم صدور قرار ارجاع امر به کارشناس است و صریحاً ذکر کرده است که دادگاه برای ارجاع به نظر کارشناسی باید قرار صادر کند ولی مثلاً برای معرفی یکی از اصحاب دعوا به پزشکی قانونی مقنن نگفته است که قرار معاینه پزشکی صادر شود.نکته: البته در رویه قضائی قرارهای اناطه، رسیدگی توأمان، احضار گواه، و قرار استماع شهادت شهود داریم که در قانون پیش بینی نشده است که این تصمیمات باید به شکل قرار باشد.تأمین خواسته نیز قرار محسوب می‌شود اما دستور موقت به عنوان قرار پیش بینی نشده است هر چند رویه قضائی آن را قرار می‌داند.