‌آیین نامه انتظامی رسیدگی به تخلفات صنفی و حرفه‌ای شاغلان حرفه‌های پزشکی و وابسته

ماده 1- حرفه‌های پزشكی و وابسته به امور پزشكی موضوع ماده 28 قانون سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران كه از این پس به اختصار قانون نامیده می‌شود عبارتند از: پزشكان، دندانپزشكان، دكترهای داروساز و متخصصین و دكترای علوم آزمایشگاهی حرفه‌ای یا متخصص تشخیص طبی، مامایی و سایر لیسانسیه‌های پروانه‌دار گروه پزشكی، فارغ‌التحصیلان كاردانی، ‌كارشناسی، ‌كارشناسی ارشد و بالاتر شاغل در رشته‌های علوم آزمایشگاهی، ‌بینایی‌سنجی، ‌شنوایی‌سنجی، گفتار درمانی، ‌ایمونولوژی، بیوتكنولوژی پزشكی، ‌رادیولوژی، بیورادیولوژی، رادیوتراپی، پرستاری، ‌اطاق عمل، ‌هوشبری، علوم دارویی، ‌تغذیه، مبارزه با بیماری‌ها، بهداشت كاری دهان و دندان، كاردان دندانپزشكی، شاخه‌های مختلف بهداشت، توانبخشی، فیزیوتراپی، بیوشیمی پزشكی، ‌خدمات اجتماعی و مددكاری، ‌سایر رشته‌های علوم پایه پزشكی، روانپزشكی بالینی، ‌روانشناسی بالینی و كودكان استثنایی، كایروپراكتیك، ژنتیك پزشكی و نیز سایر حرفه‌های وابسته به امور پزشكی كه فعالیت آنها نیاز به اخذ مجوز از وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سازمان نظام پزشکی جمهوری اسلامی ایران دارد.

تبصره: شاغلین حرفه‌های پزشكی و وابسته موضوع این ماده افرادی هستند كه در یكی از مراكز تحقیقاتی، ‌درمانی، آموزشی و بهداشتی اعم از خصوصی، دولتی و تعاونی پزشكی، وابسته به دولت یا خیریه یا حسب مورد، ‌مطب یا دفتر كار اشتغال دارند و از این پس به اختصار «شاغلین حرفه‌های پزشكی و وابسته» نامیده می‌شوند.