منظور از تسلیط، وضع ید بر مال و تحت اختیار داشتن آن مال است. ممکن است شخصی مالی را تحت اختیار داشته باشد و قانوناً اختیار تصرف بر آن مال را از سوی مالک داشته باشد، حال اگر شخصی که قرار است مال به او تحویل داده شود اختیار و تصرف یا مالکیت شخص مقابل را انکار کند در این صورت شخصی که اختیار یا مالکیتش مورد تردید قرار گرفته است می تواند از طریق دادگاه تسلیط ید ( وضع ید بر مال ) خود را اثبات کند.
خواهان دعوای اثبات مالکیت که خواستار وضع ید خویش بر مال غیر منقول می باشد، باید ابتدا مدرکی دال بر مالکیتش ارائه نماید یا قراردادی مبنی بر انتقال مالکیت مال به خود را ارائه نماید. معمولاً یا سند عادی است یا قراردادی شفاهی که بایستی وجود قرارداد با ادله ،ثابت نماید.قرارداد بایستی اعتبار داشته باشد و این در واقع کار خوانده دعواست که بر سند یا قرارداد ایراد وارد نماید. که با ایراد خوانده وظیفه اثبات اعتبار سند بر عهدهی خواهان قرار می گیرد.
بهطور کلی خواهان بایستی ثابت نماید که مال غیر منقول با قرارداد بیع صحیحی به وی منتقل شده است وگرنه سند عادی نمی تواند تاب مقاومت با سند رسمی را داشته باشد.خواهان دعوا می بایست که الزام به تنظیم سند رسمی مال غیر منقول را نیز در قسمت خواسته مطرح نماید تا با پیروز شدن در دعوا علاوه بر وضع ید بر مال غیر منقول، سند اول در دفتر املاک بی اعتبار گردد و سند جدید به نام او تنظیم شود و عملاً یک سند وجود داشته باشد.
متن فوق از سایت گروه وکلای بازرگان اخذ شده است ، مشاوره خوبی است ولی اشاره نشده است که دعوی وضع ید عموما در ارتباط با مال مشاع رخ می دهد و اگر بحث مشاع در میان نباشد دعوی خلع ید به میان می آید. ضمنا نگفته است که دعوای تسلیط ید یا وضع ید جزو دعاوی مالی به حساب میآید. همچنین مشاوره ی مذکور فاقد اشاره به رویه قضایی است. بنابراین آشنایی با سابقه آراء قضایی در خصوص دعوی وضع ید یا تسلیط در تعیین روش پیگیری و ثبت صحیح عنوان دادخواست ، بسیار مهم است. که در ادامه این مشاوره ، ما فرآیند مبتنی بر رویه قضایی را برای شما بصورت کامل توضیح داده ایم.
کاربر گرامی: محتوای ارائه شده صرفا جهت اطلاع می باشد و در صورت اجرای مشاوره پیشنهادی و عدم حصول نتیجه ، هیچگونه مسئولیتی متوجه «کلینیک حقوقی ایران» نخواهد بود. و توصیه می شود هیچگاه بدون وکیل گام برندارید .