طلاق به درخواست زوجه

قانون طلاق مقررات مربوط به قانون مدنی و قانون حمایت خانواده است. برطبق ماده  ۲۹ قانون حمایت از خانواده در پرونده طلاق ، اگر قبلا تکلیف حضانت فرزندان مشخص نشده باشد می بایستی در ضمن حکم طلاق نسبت به آن اظهار نظر قضایی شود. حسب قانون ، حضانت(نگهداری) فرزندان تا پایان ۷ سالگی با مادر است و بعد از آن با پدر است. ۹ سال برای دختران و ۱۵ سال برای پسران است. بعد از سنین مذکور حضانت دیگر از نظر قانون موضوعیت ندارد. و انتخاب با فرزندان است. اما در اعطای حضانت قاضی بایستی مصلحت فرزندان را رعایت کند به این معنی که مهم نیست بچه چند سال دارد و حضانت او بر طبق قانون با کیست، مهم آن است که قاضی تشخیص بدهد برای کودک بهتر است که نزد کدام یک از والدین باشد.

در بحث مهریه که از حقوق زن می باشد سوال می شود که اگر زن متقاضی طلاق باشد تکلیف مهریه چه خواهد شد؟ این سوال بحث مفصلی دارد اما اجمالا باید گفت که اگر زوجه بتواند یکی از شروط مندرج در سند ازدواج را اثبات کند وکیل شوهر در طلاق و قبول بذل (قبول آنچه بخشیده می شود) می شود و اختیار به دست خود اوست که به وکالت از شوهر چه مقدار از مهریه ای را قبول بذل و تعیین کند و اگر بتواند از طریق اثبات عسر و حرج دادگاه را مجاب نماید که زوج را اجبار به طلاق کند میزان مهریه ای که بذل (بخشیدن، هبه کردن) خواهد شد بسته به نظر قاضی و خود زوجه دارد. در هر صورت زن به مجرد وقوع عقد مالک مهریه می شود (ماده 1082 قانون مدنی) و نسبت به بذل یا اخذ و همین طور نسبت به شرایط اخذ آن می تواند تصمیم گیری نماید. ( مختصر حقوق خانواده- دکتر سيد حسين صفايي- نشر ميزان- ص 385 تا 399 )