کلاهبرداری

عنصر مادی جرم عبارت است از بروز عوارض بیرونی اراده ارتکاب جرم. (ا صول و مباني حقوق جزا و كاربرد آن در نظارت و بازرسي ، احد زمان زاد قویدل) به عبارتی دیگر اراده و قصد مجرمانه که در عمل ظهور و نماد بیرونی پیدا می کند. درخصوص عنصر مادی  کلاهبرداری موارد ذیل بررسی می شود: مرتکب، رفتار مجرمانه، موضوع جرم، وسیله، نتیجه، مجنی علیه.

مرتکب: مرتکب در این جرم هر کسی می تواند باشد ، یعنی مرتکب دارای ویژگی خاصی نیست.

رفتار مجرمانه: ( رفتار مرتکب یا همان رفتار فیزیکی ) رفتار مجرمانه در این جرم به صورت فعل انجام می شود. این جرم به صورت ترک فعل قابل تحقق نیست.

موضوع جرم: در جرم کلاهبرداری موضوع جرم مال متعلق به دیگری می باشد.

وسیله: وسیله در این جرم دارای اهمیت و ویژگی خاصی است که آن تقلبی بودن وسایلی است که کلاهبردار از آنها به منظور فریب‏ غیر استفاده می‌کند. متقلبانه محسوب شدن‏ وسایلی که مجرم از آنها برای بردن مال غیر بهره می‏برد، از اهمیت زیادی برخوردار است. همچنین وقوع این جرم متضمن‏ برخی صحنه‏سازی‏ها و مانورهای متقلبانه است. توسل به وسایل متقلبانه باید مقدم بر تحصیل مال بوده و باید برای‏ تحصیل مال صورت گیرد.

نتیجه: کلاهبرداری یک جرم مقید به نتیجه است ، نتیجه در این جرم ورود ضرر به قربانی و انتفاع مالی کلاهبردار یا شخص مورد نظر وی می باشد.

مجنی علیه: منظور کسی که جنایت بر آن وارد شده است. این جرم بر روی انسان واقع می شود.

نتیجتاً در بحث عنصر مادی جرم کلاهبرداری و اوضاع و احوال و شرایط ضروری برای تحقق‏ جرم سه شرط حایز اهمیت می باشد: 1. تقلبی بودن وسایلی که کلاهبردار از آنها به منظور فریب‏ غیر استفاده می‌کند. 2. فریب خوردن قربانی با این شرط که وی از متقلبانه بودن وسایل اطلاع نداشته باشد. 3. مال برده‌شده متعلق به غیر باشد.