طلاق

- اعتبار وقوع طلاق در زمان پاکی با نزدیکی (طهر مواقعه)

ماده ی ۱۱۴۱ قانون مدنى مقرر می دارد: «طلاق در طهر مواقعه صحيح نيست مگر اينكه زن، يائسه يا حامل باشد». منظور از طهر مواقعه آن است كه پس از پاك شدن زن تا هنگام طلاق شوهرش با او نزديكى نكرده باشد. عدم صحت طلاق در طهر مواقعه، مربوط به زوجه ی بالغى است كه نه حامله است و نه يائسه، و اگر صغيره و يا حامله و يا يائسه باشد طلاق وى در هر صورت صحيح است.

این قاعده در ذیل ماده ۱۱۴۱ قانون مدنى با استثنا مواجه شده است. موارد استثنا شامل زن حامله می باشند. البته همان طور که گفته شد زن حامله معمولا عادت زنانگی ندارند با این حال ممکن است به طور خیلی استثنایی این وضعیت برایشان پیش بیاید. بنابر این اگر حامله عادت شوند و دوباره پاک شوند لازم نیست تا دوره پاکی بعدی منتظر ماند و آن گاه وی را طلاق داد و اصولاً همان طور که بیان شد طلاق آنها در همان دوره ای که خون می بینند نیز درست است.