دعاوی منقول و غیر منقول

مال منقول، مالی است که قابلیت جا به جایی دارد و می توان آن را از محلی به محل دیگر منتقل کرد. مثال های زیادی می توان برای انواع اموال منقول بر شمرد؛ از جمله اتومبیل، دوچرخه، گوشی موبایل، کتاب، میز، تلویزیون و نظایر این موارد. البته منظور از جا به جایی، جا به جایی بدون آسیب است؛ یعنی این جا به جایی باید به نحوی باشد که نه به خود مال منقول و نه به محلی که مال منقول در آن قرار گرفته است، آسیب وارد شود.

مثلا پنجره، زمانی مال منقول حساب می شود که جدا کردن پنجره از دیوار و جا به جا کردن آن، صدمه ای به پنجره و دیوار نرساند. بنابراین پنجره تا زمانی که به دیوار نصب نشده است، مال منقول محسوب می شود. یا به عنوان مثال، لوله ای که در لوله کشی ساختمان از آن استفاده می کنیم، تا زمانی که نصب نشده است، مال منقول است؛ ولی بعد از نصب، چون جا به جایی آنها بدون آسیب ممکن نیست، دیگر آثار اموال منقول بر آنها مترتب نخواهد بود؛ چون این چنین اموالی، غیر منقول محسوب خواهند شد.

دسته بندی انواع مال منقول از منظر قانون مدنی عبارتند از :

اموالی که ذاتا منقول هستند: مانند ماشین، تلفن همراه و مواردی نظیر آن ها.

اموالی که در حکم منقول هستند: یعنی از حیث صلاحیت محاکم، در حکم مال منقول تلقی می شوند و دادگاه صالح آن ها، همان دادگاه صالح اموال منقول است. تمام دیون، مثل قرض یا اجاره خانه یا هر دین مالی دیگر، در حکم مال منقول هستند و آثار حقوقی مال منقول بر آنها حاکم است.