سند عادی

در ماده 1291 قانون مدنی شرایطی پیش بینی شده است که یک سند عادی در حکم سند رسمی باشد و اعتبار سند رسمی را داشته باشد . بر اساس این ماده : " اسناد عادی در دو مورد اعتبار سند رسمی را دارند :

1- طرفی که سند علیه او اقامه شده است ، صدور آن از منتسب الیه را تصدیق کند ؛

2- در محکمه ثابت شود که طرفی که سند را تکذیب کرده ، در واقع مهر یا امضا کرده است " .

لذا در صورتی که شخصی که سند بر علیه او است ، صدور آن سند را پذیرفته باشد ، یا اینکه به نحوی در دادگاه ثابت بشود که خود شخص آن سند را امضا یا مهر کرده است، آن سند دیگر سندی عادی نیست ؛ بلکه جزء اسناد عادی در حکم سند رسمی محسوب می شود و دادگاه اعتبار سند رسمی را به آن خواهد داد.