قرار اناطه

در مفهوم لغوی ، " اناطه " به معنای منوط کردن و موکول کردن آمده است . به این ترتیب ، اگر رسیدگی به یک پرونده در دادگاه منوط و موکول به اثبات موضوع دیگری باشد که رسیدگی به آن موضوع در صلاحیت دادگاه دیگری باشد ، دادگاه رسیدگی کننده قراری تحت عنوان " قرار اناطه " صادر می نماید تا شخص ذی نفع در پرونده آن موضوع را نزد مرجع صالح اقامه نماید و بعد از مشخص شدن نتیجه بررسی ، دادگاه اول به پرونده رسیدگی و حکم مقتضی صادر کند . به عنوان مثال ، اگر زنی در دادگاه کیفری از شوهر خود به جرم ترک انفاق شکایت کیفری نموده باشد ولی مرد منکر رابطه زناشویی میان خود و آن زن باشد ، از آن جهت که احراز رابطه زوجیت زن و مرد در صلاحیت دادگاه های کیفری نبوده و در صلاحیت دادگاه خانواده است ، دادگاه کیفری قرار اناطه صادر می کند تا دادگاه صالح ( دادگاه خانواده ) رابطه زوجیت زن و مرد را احراز نموده و پس از احراز این موضوع ، دادگاه کیفری جرم ترک انفاق را مورد بررسی قرار دهد .