طلاق اتباع خارجی در ایران

بر اساس ماده 7 قانون مدنی ، اتباع کشورهای خارجی که در ایران زندگی می کنند ، از لحاظ مسائل مربوط به احوال شخصیه و اهلیت و همچنین دعاوی مربوط به انحصار وراثت و غیره، در حدود معاهدات منعقده میان کشورهای خود و کشور ایران ، تابع مقرات دولت متبوع خود می باشند . به عبارت دیگر، بسته به معاهدات منعقده میان کشورهای خارجی و ایران، اتباع بیگانه، تابع قانون کشور خود بوده و به دعاوی آنها ، مطابق قوانین کشور خودشان رسیدگی می شود .

بنابراین، به عنوان مثال اگر دو فرد تبعه خارجی که مذهب یا دین آنها با دین رایج در ایران متفاوت است ، قصد داشته باشند در ایران از هم جدا شوند ، می توانند تحت شرایط پیش بینی شده در مذهب و قانون کشور متبوع خود، طلاق بگیرند و نیازی به مراجعه به کشور خودشان برای طلاق را ندارند. مانند زمانی که ایرانیان مقیم خارج از کشور، می توانند طبق قانون ایران، برای طلاق اقدام نمایند .

با این حال، از جمله مهم ترین شرایط طلاق اتباع خارجی در ایران، این است که قانون حاکم بر طلاق این اتباع، با عفت عمومی ، نظم عمومی و اخلاق حسنه منافاتی نداشته باشد؛ در غیر این صورت، نمی توان قوانین کشورهای بیگانه را در ایران ، عملی نمود . البته، اکثر اتباع کشورهای خارجی در ایران، مسلمان هستند و بدین لحاظ، قوانین طلاق آنها، تا حدود زیادی با قانون ایران مشابهت دارد. به همین لحاظ ، شرایط طلاق اتباع خارجی در ایران، تا حدودی مشابه طلاق ایرانیان می باشد.