اهداء جنین

به موجب قانون نحوه­ی اهدای جنین به زوجین نابارور، کلیه مراکز تخصصی درمان ناباروری ذی صلاح مجاز خواهند بود با رعایت ضوابط شرعی و شرایط مندرج در این قانون، نسبت به انتقال جنین­های حاصله از تلقیح خارج از رحم زوج های قانونی و شرعی پس از موافقت کتبی زوجین صاحب جنین به رحم زنانی که پس از ازدواج و انجام اقدامات پزشکی ناباروری آن­ها هر یک به تنهایی یا هردو به اثبات رسیده است اقدام نمایند.[ماده 1  قانون نحوه­ی اهدای جنین به زوجین نابارور]

تقاضای دریافت جنین اهدایی باید مشترکا از طرف زن و شوهر تنظیم و تسلیم دادگاه شود دادگاه در صورت احراز شرایط ذیل مجوز دریافت جنین را صادر می کند.

1-    زوجین(زن ومرد) بنا به گواهی معتبر پزشکی امکان بچه دار شدن نداشته باشند و زوجه(زن) استعداد دریافت جنین را داشته باشد.

2-    زوجین دارای صلاحیت اخلاقی باشند.

3-    هیچ یک از زوجین محجور(دیوانه و سفیه)  نباشندهیچ یک از زوجین مبتلا به بیماری های صعب العلاج نباشند.

4-    هیچ یک از زوجین مبتلا به مواد مخدر نباشند.

5-    زوجین بایستی تابعیت جمهوری اسلامی ایران را داشته باشند.[ماده 2 قانون نحوه­ی اهدای جنین به زوجین نابارور]

بررسی صلاحیت زوجین متقاضی در محاکم خانواده، خارج از نوبت و بدون رعایت تشریفات آیین دادرسی مدنی صورت خواهد گرفت و عدم تایید صلاحیت زوجین قابل تجدید نظر است. [ماده 4 قانون نحوه­ی اهدای جنین به زوجین نابارور]

در صورتی که زوجین قبلا بارور بوده ولی به جهت پیشگیری بعدا نابارور شده اند با عنایت به عنوان قانون و عبارت قسمت اخیر ماده1  قانون نحوه اهدای جنین به زوجین نابارور که مقرر داشته« به رحم زنانی که پس از ازدواج و انجام اقدامات پزشکی ناباروری آنها اثبات شده است اقدام نماید» به نظر می رسد منظور مقنن زنانی باشد که پس از ازدواج اساسا امکان باردار شدن نداشته اند نه اشخاصی که بارور بوده اند ولی به جهاتی از این امرپیشگیری نموده اند و بعدا نابارور شده اند.[نظریه مشورتی 3724/7 مورخ 7/6/1384]