مطلقه اصولاً زوجه می باشد و طلاق چون از طرف مرد واقع می شود برای صحت آن قصد و رضایت و اهلیت زن شرط نیست و فقط باید دوران عادت زنانگی زن به پایان رسیده باشد و بعد از آن مدت نیز نزدیکی بین زن و شوهر اتفاق نیفتاده باشد و این شروط نیز به دو دلیل در نظر گرفته شده است ؛ اولا وضعیت زن از لحاظ بارداری مشخص شود و ثانیا شاید این مدت زمان کمک کند زوجین کمی بیشتر در مورد طلاق فکر کنند .
پاکی زن : با استناد به ماده "1140" قانون مدنی که ذکر کرده است طلاق زن در مدت عادت زنانگی یا در زمان نفاس صحیح نیست ( نفاس :حالتی است مانند عادت زنانگی که هنگام زایمان و مدتی بعد از زایمان در زنان پیدا می شود و مدت آن حد اکثر ده روز است ) طلاق در زمان نفاس یا عادت زنانگی باطل است مگر به سه مورد استثناء : 1- طلاق زن آبستن (باردار) : چراکه زن در دوران بارداری در حالت عادت زنانگی و نفاس قرار ندارد.
2- طلاق قبل از نزدیکی : چون در این حالت ازدواج پایدار نبوده و احتمال وجود فرزندی هم ممکن نیست شرط عدم عادت زنانگی و نفاس ملاک نیست.
3- طلاق از طرف شوهر غایب : اگر شوهر دور از همسر خود به سر ببرد و نتواند از طهر زن (عدم عادت زنانگی) مطلع شود شروط مذکور جزء شرایط صحت طلاق محسوب نمی شود .
با استناد به ماده 1141 قانون مدنی عدم نزدیکی بعد از عادت زنانگی تا هنگام طلاق از شروط صحت طلاق است. ماده "1141" قانون مدنی "طلاق در طهر واقعه صحیح نیست مگراینکه زن یائسه یا حامل باشد."یعنی نزدیکی بعد از پایان عادت زنانگی تا هنگام طلاق نباید اتفاق بیافتد و اصطلاحا زن باید در طهر غیر مواقعه به سر برد . البته عدم نزدیکی در مورد زن یائسه و زن آبستن شرط صحت نمی باشد.( یائسه : زنی که بر اثر زیادی سن عادت زنانگی نمی بیند و از آبستن شدن مایوس است ). البته زمانی عدم نزدیکی در خصوص زنان یائسه شرط نمی باشد که این یائسگی بر اثر کهولت سن باشد و اگر یائسگی به دلیل بیماری یا اختلالات مادر زادی باشد طلاق زمانی صحیح می شود که از تاریخ آخرین نزدیکی سه ماه گذشته باشد. ( کتاب حقوق خانواده دکتر صفایی و کتاب حقوق خانواده دکتر کاتوزیان )
کاربر گرامی: محتوای ارائه شده صرفا جهت اطلاع می باشد و در صورت اجرای مشاوره پیشنهادی و عدم حصول نتیجه ، هیچگونه مسئولیتی متوجه «کلینیک حقوقی ایران» نخواهد بود. و توصیه می شود هیچگاه بدون وکیل گام برندارید .