نفی نسب

قانون گذار در راه مصلحت طفل دعوای نفی ولد را از دو راه محدود کرده است . با استناد به ماده 1161 قانون مدنی که عنوان شده است چنان چه شوهر صریحا یا ضمنا اقرار به پدری خود کرده باشد دیگر نمی تواند نفی ولد کند چه این اقرار به صورت صریح بیان شده باشد و چه به صورت ضمنی. بنابراین اقرار به ابوت (پدری) مانع استماع دعوای نفی ولد است و همچنین با استناد به ماده 1162 قانون مدنی در مورد ماده 1160 و 1161 قانون مدنی دعوی نفی ولد باید در مدتی که عادتا پس از تاریخ اطلاع یافتن شوهر از تولد طفل برای امکان اقامه دعوی کافی می باشد اقامه گردد و در هر حال دعوی مزبور پس از انقضاء دو ماه از تاریخ اطلاع یافتن شوهر از تولد طفل مسموع نخواهد بود. همچنین با استناد به ماده 1163 قانون مدنی دعوی نفی ولد پس از انقضای دو ماه از تاریخ اطلاع یافتن شوهر از تولد طفل مسموع نخواهد بود و در صورتی که شوهر مطلع از تاریخ تولد حقیقی طفل نباشد مدت مرور زمان دعوی نفی ولد دو ماه بعد از کشف تاریخ حقیقی می باشد و در صورتی که شوهر بنا به دلایل موجهی نتواند در مدت مذکور اقامه دعوی کند در این صورت حتی بعد از انقضای مدت مذکور دعوی او مسموع خواهد بود که البته باید دلایل موجهه خود را اثبات نماید. ( کتاب حقوق خانواده دکتر ناصر کاتوزیان جلد 1 و کتاب حقوق خانواده دکتر حسین صفایی )