منع اشتغال زوجه

در خصوص اینکه در صورتی که شوهر به موجب حکم دادگاه مانع ادامه کار زن شود، آیا کارفرما میتواند مطالبه خسارت کند یا نه، میتوان گفت طبق ماده 221 قانون مدنی، مطالبه خسارت به علت عدم انجام تعهد در صورتی ممکن است که جبران خسارت در قرارداد تصریح شده یا عرف یا قانون حکم به آن کرده باشد. اگر در قراردادی که زن با کارفرما بسته است جبران خسارت صریحا پیش بینی شده باشد، کارفرما می تواند در صورت خودداری زن از ادامه کار از او مطالبه خسارت کند. اما اگر جبران خسارت در قرارداد تصریح نشده باشد می توان گفت که حکم به جبران خسارت هنگامی که عرف آن را مقرر بدارد مطابق با قواعد عمومی قراردادهاست و نیازی به تصریح ندارد علی رغم اینکه ماده 25 قانون کار مصوب 1369 که مقرر کرده «هرگاه قرارداد برای مدت موقت و یا برای کار معین منعقد شده باشد، هیچ یک از طرفین به تنهایی حق  فسخ آن را ندارد» به جبران خسارت ناشی از فسخ اشاره نشده است. (مختصر حقوق خانواده، دکتر سید حسین صفایی و دکتر اسدالله امامی، سال 1396، ص 139)

اگر قرارداد اشتغال زن یک قرارداد مقاطعه باشد نه قرارداد کار، بدین معنی که رابطه تبعیت بین زن و صاحب کار وجود نداشته و صاحب کار به نتیجه کار نظر داشته باشد بدون اینکه در نحوه اجرای آن نظارت کند( چنانکه زن تعهد کرده باشد پیراهن هایی به اندازه های معین در منزل خود برای صاحب کار بدوزد) باید دید آیا عرف زنی را که در اجرای حکم دادگاه و به میل شوهر از اجرای قرارداد سرباز می زند مسئول و مکلف به جبران خسارت نمی شناسد. بنابراین کارفرما در پاره ای موارد می تواند به علت خودداری زن از ادامه شغل خود مطالبه خسارت کند. البته حق ادعای خسارت از زن خواهد داشت نه از شوهر؛ زیرا شوهر حق و اختیار قانونی خود را اعمال کرده و هیچگاه تقصیری مرتکب نشده تا بتوان او را مسئول شناخت. (مختصر حقوق خانواده، دکتر سید حسین صفایی و دکتر اسدالله امامی، سال 1396، ص 139)