مطالبه خسارت

منافع ممکن‌الحصول منافعی هستند که علت وجود آن‌ها حاصل شده باشد. این‌گونه منافع را عرف و قانون در حکم موجود می‌داند و چنانچه کسی آن را تلف کند یا باعث تفویت (فوت شدن، از بین رفتن) آن شود باید خسارت ناشی از اقدام خود را جبران کند. نظیر اجرت‌المثل(اجرتی که برای کار انجام شده یا استفاده از مال دیگری مطابق عرف در نظر می گیرند.) ایام بیکاری راننده شاغل تاکسی صدمه‌دیده تا زمان تعمیر که با توجه به بند ۲ ماده ۱۴ قانون آیین دادرسی کیفری جدید و قواعد تسبیب و لاضرر و مقررات قانون مسئولیت مدنی این قبیل منافع قابل مطالبه هستند.

تشخیص اینکه موضوع دعوی مشمول منافع ممکن‌الحصول بوده و قابل مطالبه است یا از موارد عدم‌النفع ( محروم شدن از منافعی که به احتمال زیاد ایجاد شدن آنها ممکن باشد.به عبارتی دیگر عدم‌النفع عبارت از این است که شخص از فایده‌ای که انتظار دارد محروم شود.» (بهرامی احمدی، کتاب سو استفاده از حق ص 238)  بوده و غیر قابل مطالبه است مصداقی بوده و با توجه به ملاک‌های یاد شده به عهده قاضی رسیدگی‌کننده است. همچنین با عنایت به تبصره ۲ ماده ۱۴ ق.آ.ک، منافع ممکن‌الحصول تنها به مواردی اختصاص دارد که صدق اتلاف نماید و مقررات مرتبط به منافع ممکن‌الحصول و نیز پرداخت خسارت معنوی شامل جرائم موجب تعزیرات منصوص شرعی و دیه نمی‌شود. ( کتاب وقایع حقوقی ( مسئولیت مدنی )دکتر ناصر کاتوزیان- انتشارات گنج دانش- چاپ 1396- ص 48 تا 49)