حضانت

قبل از هر اقدامی جهت عدم مراجعه مکرر به دستگاه های قضایی و سهولت در آگاهی از روند جریان رسیدگی و برای دریافت و ابلاغ اوراق مربوطه لازم است در سامانه ثبت ثنا، ثبت نام انجام شود. سپس با مراجعه به دفتر خدمات الکترونیک قضایی، دادخواست خود را ثبت نمایید.
برای تنظیم دادخواست به نکات ذیل توجه نمایید:
1. در قسمت خواهان ، اطلاعات فردی و نشانی خود را به صورت دقیق قید نمایید.
2. در قسمت خوانده، نام فرد یا افرادی که می‌خواهید علیه آنها طرح دعوی نمایید را بنویسید. و در صورت اطلاع نشانی آنان را نیز قید نمایید.
خواسته خود را در قسمت ستون خواسته قید نمایید و خسارات خود از جمله پرداخت کلیه خسارات دادرسی اعم از هزینه دادرسی و سایر خسارات را قید نمایید.
4.  دلایل خود را به صورت کامل معرفی نمایید. دلایل شما می توانند هر چیزی باشد که ادعای شما را اثبات کند در نتیجه در راستای خواسته خود هر دلیلی که شما را به خواسته تان نزدیک می کند را مطرح کنید. دلایل می تواند موارد ذیل باشد:
1- کپی برابر با اصل شده سند ازدواج 2 - کپی برابر با اصل شده سند طلاق ( در صورتی که طلاق توافقی باشد ارائه نسخه ای از توافقات زوجین الزامی است)  3- تصویر صفحات شناسنامه خواهان و فرزند یا فرزندان 4- گواهی پزشکی قانونی ( در صورت ابتلا به بیماری ). 5-  رای دادگاه مبنی بر واگذاری حضانت فرزند. 6- مدارک مثبت وجود یکی از شرایط قانونی ذکر شده برای حضانت فرزند 7- تحقیق و معاینه محل،  8- معرفی مطلعین و شهود ( مطلع کسی است که از امر مورد ادعا شما اطلاع دارد و شاهد کسی است که امر مورد ادعا شما را دیده است.) اگر در میان دلایل خود به شهود استناد نموده‌اید اسامی شهود خود را کامل بنویسید. و به یاد داشته باشید هر زمان که به شهادت شهود نیاز بود، شهود می‌بایست در محضر مرجع احضار کننده حاضر شوند.
9- دستور موقت: ( دستور موقت یعنی اقدامی برای حفظ کردن موقت حق در مواردی که تعیین تکلیف کردن در آن فوریت دارد.) دستور موقت در دعوای حضانت، ابزار موثر حقوق در تأمین فوری مصلحت طفل است.در اغلب موارد رسیدگی عادی به دعوای حضانت ممکن است صدمات جسمی و اخلاقی زیادی را به طفل وارد کند و صحت جسمانی و اخلاقی او را در معرض خطر قرار دهد و امکان جبران آن را تا حدودی غیر ممکن سازد یا با مشقت فراوان همراه کند. چون بحث حضانت طفل سلامت او را در بر می گیرد باید میان دعوای حضانت و دعاوی دیگر فرق قائل شد؛ به عبارت دیگر باید مصلحت طفل را در نظر گرفت. نکاتی در خصوص دستور موقت:
 طبق قاعده ی کلی به استناد ماده ی ۲ قانون آیین دادرسی مدنی، برای درخواست دستور موقت در دعوای حضانت کسی که درخواست را به دادگاه تقدیم میکند باید شخصی باشد که حضانت طفل با وی نباشد؛ ممکن است پدر یا مادر طفل باشد که ذی نفع هستند و سلامت جسمی و روحی طفل هدف هر پدر و مادری است. متقاضی باید مصادیق سلب حضانت(مصادیق سلب حضانت در ماده ۱۱۷۳ قانون مدنی آمده است) را خود جهت درخواست دستور موقت از دادگاه در در خواست تقدیمی خود تعیین نماید و دلایل خود را نیز در متن درخواست قید کند.
این در خواست باید به دادگاه خانواده به عنوان مرجع صالح تقدیم شود.
در دستور موقت های مربوط به دعاوی خانواگی که موضوع فوریت دارد متقاضی هیچ تأمین مالی ای به دادگاه نمی سپارد.
نیازی به تایید رئیس حوزه ی قضایی ندارد.
اگر دادگاه ظرف ۶ ماه در مورد اصل دعوای حضانت تصمیم نگیرد دستور موقت لغو می شود. مگر آن که دادگاه دوباره دستور موقت صادر کند
5. در قسمت شرح خواسته تمامی ادعا خود و دلایل خود را به طور کامل توضیح دهید و در نهایت خواسته خود را از مرجع قضایی در انتهای متن به طور واضح بیان کنید.
6. دادگاه صالح به رسیگی در خصوص این دعوا دادگاه خانواده می باشد. با تقدیم مدارک به دادگاه جلسه رسیدگی تعیین می گردد که با حضور ذینفعان در دادگاه برگزار خواهد شد. سپس محکمه با بررس اسناد و مدارک و نیز با در نظر داشتن دفاعیات طرفین اقدام به صدور رای خواهد نمود.