الزام به تمکین

1.ابتلای شوهر به امراض جنسی و مقاربتی : هر گاه شوهر بعد از عقد مبتلا به یکی از امراض مقاربتی گردد زن حق خواهد داشت که از نزدیکی با او امتناع کند و این امتناع مانع از حق نفقه نخواهد بود. (ماده 1127 قانون مدنی)

2.ضرر بدنی، مالی، شرافتی: اگر بودن زن با شوهر در یک منزل متضمن خوف ضرر بدنی یا مالی یا شرافتی برای زن باشد زن می تواند مسکن علیحده اختیار کند و در صورت ثبوت مظنه ضرر مزبور محکمه حکم بازگشت به منزل شوهر نخواهد داد و نفقه نیز در این مدت بر عهده شوهر است. (ماده 1115 قانون مدنی)

3.تعیین محل زندگی توسط زن که مطابق ماده 1114 قانون مدنی زن میتواند در منزلی جدا با شوهر زندگی کند ولی همچنان موظف به تمکین است.

4.بیماری زن :برخی از بیماری ها مجوز قانونی و مشروع برای عدم تمکین محسوب میشود مثل رتق و قرن که به معنای مسدود بودن آلت تناسلی زن می باشد و همچنین عادت ماهیانه زن از این موارد محسوب می شود.

5.استفاده از حق حبس: زن می تواند تا مهر به او تسلیم نشده است از ایفاء وظایفی که در مقابل شوهر دارد امتناع کند مشروط به اینکه مهریه او حال باشد (بدون مهلت) و این امتناع ساقط کننده حق نفقه نخواهد بود. (این شرط در صورتی است که زن از ابتدا تمکین نکرده باشد) (ماده 1085 قانون مدنی)

6.واجبات شرعی مانند حج، روزه و اعتکاف که زن می تواند از تمکین خاص خودداری نماید. (کتاب جاده ای به سوی گواهی عدم امکان سازش صفحه ی 76 الی 90 )