عقد بیع

منظور از تملیکی بودن عقد بیع این است که انتقال مبیع به خریدار و ثمن به فروشنده با ایجاب و قبول واقع می شود.همین که خریدار و فروشنده درباره مبادله دو کالا و شرایط آن توافق کنند، مبیع و ثمن خود به خود مبادله می شود و نیاز به ایجاد تعهد و اجرای آن ندارد.(دکتر ناصرکاتوزیان-درسهایی از عقود معین-جلد اول-ص7)

لازم به ذکر است مطابق ماده 350 قانون مدنی مبیع ممکن است کلی فی الذمه باشد، مانند یک خروار گندم، یک گوسفند به وزن 30 کیلوگرم یا یک اتومبیل سواری پیکان. در این صورت، پس از عقد خریدار مالک هیچ چیز نمی شود، جز اینکه حق دارد از فروشنده بخواهد که فرد مبیع را تعیین و تسلیم دارد.پس در بیع عین معین بلافاصله با عقد تملیک (انتقال مالکیت) واقع می شود.در بیع کلی و کلی در معین با عقد تملیک واقع نمی شود، تملیک با تعیین مصداق واقع می شود.

عقد بیع اعم از اینکه مبیع عین معین باشد یا کلی یا کلی فی الذمه ماهیت تملیکی دارد.