خریدار و فروشنده می توانند موعد پرداختتن ثمن و محل آن را آزادانه معین کنند.مطابق ماده 394 قانون مدنی« مشتری باید ثمن را در موعد و در محل و بر طبق شرایطی که در عقد بیع، مقرر شده است تأدیه نماید»
در مواردی که دو طرف در این باره هیچ نمی گویند دادرس باید زمان و مکان تأدیه را معین سازد.
در مواردی که عرف مسلم وجود دارد، دادگاه باید آن را محترم شمارد.زیرا سکوت دربرابر عرف نشانهی آن است که دو طرف خواسته اند حکم آن را بپذیرند(ماده 220 قانون مدنی)
اگر عرف نیز حکمی نداشته باشد، در صورتی که موعدی برای پرداختن ثمن معین نشود، خریدار باید آن را به نقد بپردازد(مستفاد از بند 3 ماده 490 قانون مدنی).
در جاییکه بیع نسیه است، ترتیب پرداختن ثمن و اقساط آن را دو طرف معین می سازند.ولی چون فرض این است که مهلت و اقساط به سود خریدار مقرر شده، او می تواند از این امتیاز بگذرد و ثمن را نقداً بپردازد. (دکتر ناصرکاتوزیان-درسهایی از عقود معین-جلد اول-ص103)
محل تأدیه نیز بر طبق مادهی 280 قانون مدنی محل وقوع عقد است مگر اینکه بین متعاملین قرارداد مخصوصی باشد یا عرف و عادت ترتیب دیگری اقتضاء نماید.
کاربر گرامی: محتوای ارائه شده صرفا جهت اطلاع می باشد و در صورت اجرای مشاوره پیشنهادی و عدم حصول نتیجه ، هیچگونه مسئولیتی متوجه «کلینیک حقوقی ایران» نخواهد بود. و توصیه می شود هیچگاه بدون وکیل گام برندارید .