منافع مبیع، به تابعیت از ملکیت آن، از زمان عقد به خریدار منتقل می شود.از این پس، هر ثمره از مبیع به دست آید به او تعلق دارد و فروشنده باید، در زمان تسلیم، ثمره های این دوران را نیز به خریدار بدهد.برای مثال اگر باغی فروخته شود و مدتی بعد به خریدار تسلیم گردد، میوه هایی که در فاصلهی بین عقد و قبض حاصل شده است به خریدار تعلق دارد و باید به او داده شود.
این منافع، به عنوان مال خریدار نزد فروشنده امانت است که باید در موعد مقرر تسلیم کند.به همین جهت تلف آن پیش از قبض موجب انفساخ عقد نمی شود.
آنچه که بیان شد برای زمانی است که مبیع عین معین باشد.درصورتی که مبیع کلی باشد، از زمانی ثمره ها و منافع به خریدار تعلق پیدا می کند که فرد مبیع از طرف فروشنده تعیین شود، زیرا تنها از این زمان است که خریدار حق مالکیت بر آن پیدا می کند. (دکتر ناصرکاتوزیان-درسهایی از عقود معین-جلد اول-ص80)
کاربر گرامی: محتوای ارائه شده صرفا جهت اطلاع می باشد و در صورت اجرای مشاوره پیشنهادی و عدم حصول نتیجه ، هیچگونه مسئولیتی متوجه «کلینیک حقوقی ایران» نخواهد بود. و توصیه می شود هیچگاه بدون وکیل گام برندارید .