عقد بیع تابع قواعد عمومی قراردادها است، خریدار و فروشنده باید دارای قصد و رضا باشند یعنی در محیطی آزاد تصمیم بگیرند و مفاد عقد را در ذهن خود به وجود آورند.ولی این اراده باطنی، تا زمانی که اعلام نشده و جنبه بیرونی نیافته است، اثر حقوقی ندارد.اراده به وسیله دو طرف یا نمایندگان آنان اعلام میشود.پیشنهاد معامله با ایجاب و پذیرفتن آن با قبول تحقق می یابد.مطابق ماده 339 قانون مدنی «پس از توافق بایع و مشتری در مبیع و قیمت آن، عقد بیع به ایجاب و قبول واقع می شود...»
ضرورتی ندارد که وسیله بیان اراده لفظ باشد.قانون مدنی، پذیرفته است که بیع به دادو ستد انجام شود(بخش اخیر ماده 339). بنابراین در مواردی که قیمت کالایی معین است و خریدار از اوصاف مبیع اطلاع دارد، ممکن است بدون هیچ گفتگویی مبیع با پول مبادله شود.مانند فروش نوشیدنی ها و غذاهای ساده به وسیله ماشین های خودکار.بیعی را که به دادوستد انجام می شود در اصطلاح معاطات می گویند.(دکتر ناصرکاتوزیان-درسهایی از عقود معین-جلد اول-ص33و34)
کاربر گرامی: محتوای ارائه شده صرفا جهت اطلاع می باشد و در صورت اجرای مشاوره پیشنهادی و عدم حصول نتیجه ، هیچگونه مسئولیتی متوجه «کلینیک حقوقی ایران» نخواهد بود. و توصیه می شود هیچگاه بدون وکیل گام برندارید .