عقد عاریه

مالی که به عاریه داده می‌شود، باید در برابر انتفاعی که اذن داده شده است، قابلیت باقی ماندن داشته باشد. بر اساس ماده ۶۳۷ قانون مدنی، «هر چیزی که بتوان با بقای اصلش از آن منتفع شد، می‌تواند موضوع عقد عاریه قرار گیرد.»  بنابراین مواد غذایی و خوراکی را برای خوردن نمی‌توان عاریه داد، اما می‌توان برای نمایش دادن در فروشگاه به عاریه داد.