سوگند

سوگندی است که مدعی، برای تکمیل دلیل ناقصی که ارائه نموده ادا می‌نماید. بنابراین تفاوت آن با سوگند نسبی یا قاطع این است که از یک سو اگر چه مدعی دلیل ارائه نموده اما این دلیل با چشم پوشی از شخص خواهان یا خوانده ی دعوا به تنهایی توان اثبات ادعا را ندارد. در حالی که در سوگند نسبی هیچ دلیلی ارائه ننموده است. 

از سوی دیگر چون سوگند تکمیلی باید همواره مدعی (یعنی طرفی که ادعایی مطرح نموده و دلیل ناقص ارائه کرده) آن را ادا کند، افزون بر آن به همین علل، سوگند تکمیلی نمی‌تواند به مدعی علیه رد شود،پس یا مدعی آن را ادا و ادعای او به کمک دلیل دیگر اثبات می‌شود و یا از ادای آن خودداری می‌کند و ادعای او محکوم به رد می‌شود.