اشتباه

در صورتیکه مرتکب نه قصد جنایت بر مجنی علیه را دارد و نه قصد ایراد فعل واقع شده بر او را(مانند آنکه تیری به قصد شکار رها کند و به فردی برخورد نماید) جنایت خطای محض است. (بند پ ماده ۲۹۲ قانون مجازات اسلامی)

اگر در این فرض مرتکب آگاه و متوجه باشد که اقدام او نوعاً موجب جنایت بر دیگری می گردد، جنایت عمدی است. (تبصره ماده ۲۹۲ قانون مجازات اسلامی)