توارث دعاوی شخصی در حقوق ایران و فرانسه

نویسنده: رضا شکوهی زاده

چکیده:

فوت یکی از طرفین دعوا به موجب ماده ی 104 ق. آ. د. م از اسباب توقیف دادرسی است. پس از آن با دخالت ورثه، دادرسی استمرار می یابد. اما ورثه قادر به پیگیری همه ی دعاوی نیستند. به طور سنتی، دعاوی شخصی غیرقابل انتقال به ورثه معرفی می شود. شاید این نتیجه گیری ناشی از مقایسه ی حقوق شخصی با دعاوی شخصی باشد. اقامه ی دعوا برای مطالبه ی حق، در ماهیت آن حق مؤثر واقع می شود. این تغییر ماهیت را در حقوق فرانسه به اثر تبدیلی رابطه ی دادرسی تعبیر می-کنند. مبانی دیگری نیز می توان برای انتقال دعاوی شخصی برشمرد، از جمله تعلق اراده ی متوفی بر استمرار دعوا. مطالعه ی مبانی و مصادیق توارث دعاوی شخصی، این امکان را می دهد تا بتوان به نظریه ای عمومی در زمینه ی توارث دعاوی شخصی دست یافت.