نقش تهاتر بر سقوط حق مطالبه و وصول وجه ضمانت نامه های بانکی

مجید سربازیان، سید رضا هاشمی 

چکیده

مانت نامه بانکی یکی از کارامدترین ابزارهای مالی است. دلیل اهمیت نقش آن در روند انعقاد قراردادها و انجام معاملات، مستقل بودن آن از قرارداد پایه فی مابین ضمانت خواه و ذی نفع، و قرارداد صدور ضمانت نامه میان ضامن و ضمانت خواه است. با توجه به همین ویژگی استقلال ضمانت نامه در صورتی که مضمون عنه از تعهدات خود به موجب قرار داد پایه قصور کند، ذی نفع بدون نیاز به اثبات آن قصور می تواند وجه ضمانت نامه را مطالبه کند. در جریان مطالبة وجه از جانب ذی نفع، ممکن است به منظور توجیه منع و عدم پرداخت وجه ضمانت نامه به ترتیب ضمانتخواه و ضامن به تهاتر استناد کنند. نظر به روابط مذکور فی مابین ضمانتخواه و ذی نفع، ضامن و ضمانتخواه، ضامن و ذی نفع و نهاد تهاتر که از اطاله روند پرداخت های متقابل

جلوگیری می کند، باید دید که در کدام رابطه می توان در مقابل ذی نفع به تهاتر استناد کرد؟ با توجه به مفهوم استقلال ضمانت نامه، در صورتی که شرط خلاف آن نشده باشد، تنها ضامن می تواند در خصوص مطالبات متقابل خود از ذی نفع و بدهی که بابت پرداخت وجه ضمانت نامه به وی دارد به تهاتر استناد کند و از تعهد پرداخت به موجب ضمانت نامه بری گردد. همین رویکرد در مقررات بین المللی و داخلی نیز اتخاذ شده است.

واژگان کلیدی

استناد به تهاتر، اصل استقلال، ضمانت نامه بانکی، مطالبه وجه، منع پرداخت.