تحلیل اقتصادی حسن نیت در مرحله اجرای قرارداد

نویسندگان: محمود زمانی ، محمدتقی رفیعی

چکیده:
قاعده لزوم رعایت حسن نیت در اجرای قرارداد، نتیجه پیوند حقوق و اخلاق است. حسن نیت در مقام اجرای قرارداد با معیارهای شخصی و نوعی، و با به‌کارگیری تحلیل های هزینه-منفعت، بیشینه کردن ثروت، نظریه بازی، کارایی و معیار رفاه به تحقق اهداف قراردادی تعیین‌شده طرفین منجر می‌شود. نبود حسن نیت، به دلیل نقض، یا عدم التزام به قرارداد، موجب کاهش رفاه و افزایش دعاوی و هزینه ها و کاهش کارایی اقتصادی نظام قراردادی می‌شود؛ درحالی که درونی کردن التزام به تعهد براساس اخلاق، بدون هزینه است. برمبنای معیار بیشینه کردن ثروت، زمانی قرارداد میان طرفین مطلوبیت را بیشتر کرده و ثروت را به جایگاه واقعی خود نزدیک می کند که تقلب یا سوءنیتی به کار گرفته نشود و قرارداد تمام، کمال و مطابق با میل و نیت های قراردادی طرفین اجرا شود.

کلیدواژه: تحلیل اقتصادی ، حسن نیت ، کارایی ، معیار شخصی ، معیار نوعی