تحلیل اقتصادی حسن نیت در مرحله اجرای قرارداد

نویسندگان: محمود زمانی و محمد تقی رفیعی

چکیده:

قاعده لزوم رعایت حسن نیت در اجرای قرارداد، نتیجه پیوند حقوق و اخلاق است. حسن نیت در مقام اجرای قرارداد با معیارهای شخصی و نوعی، و با به‌کارگیری تحلیل‌های هزینه- منفعت، بیشینه‌کردن ثروت، نظریة بازی، کارایی و معیار رفاه به تحقق اهداف قراردادی تعیین‌شدة طرفین منجر می‌شود. نبود حسن نیت، به‌دلیل نقض، یا عدم التزام به قرارداد، موجب کاهش رفاه و افزایش دعاوی و هزینه‌ها و کاهش کارایی اقتصادی نظام قراردادی می‌شود؛ در حالی که درونی‌کردن التزام به تعهد براساس اخلاق، بدون هزینه است. بر مبنای معیار بیشینه‌کردن ثروت، زمانی قرارداد میان طرفین مطلوبیت را بیشتر کرده و ثروت را به جایگاه واقعی خود نزدیک می‌کند که تقلب یا سوء‌نیتی به‌کار گرفته نشود و قرارداد تمام، کمال و مطابق با میل و نیت‌های قراردادی طرفین اجرا شود.