بررسی اجرای علنی مجازات ها از منظر علم کیفر شناسی و آراء فقها

محمد جواد پور حسینی ، سید مهدی قریشی ، محمد حسن جوادی

چکیده

اجرای علنی مجازات بر مبنای اصول و اسلوب قواعد سنجش پذیر بنا نشده است و در عمل به بازدارندگی و کنترل جرایم منجر نشده است؛ از همین روست که نشانه هایی از عوامگرایی کیفری در آن قابل مشاهده است، قانون آیین دادرسی کیفری مصوب ۱۳۹۲ در ماده ۹۹۹ ممنوعیت اجرای علنی مجازات را اصل و خلاف آن را استثنا و مستلزم وجود الزامات قانونی و مصلحت سنجی های قضایی کرده است، اجرای علنی مجازات از نظر علم کیفر شناسی آسیب های مستقیمی بر خانواده فرد مجازات شده داشته؛ با این اوصاف نه تنها موجب بازگشت وی به عنوان یک انسان صالح به جامعه نمی شود، بلکه تجربه یک بار تحقیر و خواری او را برای ارتكاب جرائم بعدی جسورتر ساخته و در نتیجه ای دیگر واهمه ای از اجرای مجازات در علن ندارد چرا که شخصیت و پایگاه اجتماعی قبلی خود را از دست رفته تلقی می کند، از نظر فقهی عقاید مختلف و متفاوتی در زمینه اجرای علنی با اجرای مخفیانه مجازاتها اذعان شده است؛ به نظر نگارنده در تحلیل اجرای علنی با اجرای مخفیانه مجازات ها باید اذعان داشت که مصلحت اسلام و مسلمین در اجرای کیر مدنظر قرار گیرد و اساسا بر پایه مصلحت عمل شود؛ مث؟ هرگاه اجرای علنی مجازاتی موجب وهن اسلام و نظام اسلامی باشد، باید از اجرای آشکار مجازات جلوگیری شود.

واژگان کلیدی: مجازات، ملاء عام، عوام گرایی کیفری، بازدارندگی، اسلام، کیفرشناسی