سید درید موسوی مجاب - علی رفیع زاده
1394/06/25
نویسندگان: سید درید موسوی مجاب ، علی رفیع زاده
چکیده:
قانون مجازات اسلامی مصوب 1392 برای اولین بار در حقوق کیفری ایران، مسئولیت کیفری اشخاص حقوقی را به صورت جامع به رسمیت شناخته است. صرف نظر از اینکه شخص حقوقی در چچه شرایطی قابل مجازات است، بررسی ضمانت اجراهایی که قانون مزبور برای برخورد با آن‌ها پیش‌بینی کرده است، شایان توجه است. در قانون یاد شده، سعی شده که ضمانت اجراهایی متناسب با اشخاص حقوقی برای برخورد با آن‌ها استفاده شود. مجازات‌هایی چون انحلال، مصادره، جزای نقدی، انتشار حکم، دیه، محرومیت های اجتماعی و اقتصادی مثل ممنوعیت از فعالیت های شغلی، ممنوعیت از دعوت عمومی برای افزایش سرمایه و ممنوعیت از اصدار اسناد تجاری که در ماده 20 و تبصره ی ماده ی 14 ذکر شده اند، مجموعه مجازات‌هایی هستند که با مجازات های معمول برای اشخاص حقیقی، تفاوت نسبی دارند. این مجازات ها از تنوع نسبی نیز برخوردارند؛ لکن آنچه قابل ایراد است، آنکه جزئیات و شرایط اجرای هر کدام از این مجازات‌ها مشخص نیس و به عبارتی دیگر در بسیاری از موارد چگونگی اجرای این مجازات‌ها با ابهام موجه است. اگر قانونگذار به صورت دقیق و مفصل این جزییات را مشخص می‌کرد و یا با الزام تصویب آیین‌نامه اجرایی این مجازات‌ها، این امکان را فراهم می‌آورد، بهتر بود.
واژگان کلیدی: اشخاص حقوقی، مجازات، دیه ، ممنوعیت ، مصادره .