نقش پژوهش در فرایند قانونگذاری(مجموعه سخنرانی ها)

کار قانون گذاری بر سه وظیفه اصلی متمرکز است: وضع قانون، نظارت و نمایندگی. وضع قانون از طریق تحلیل نیاز های قانون ، نظارت بر ارزیابی تاثیرات قانون و نمایندگی از طریق سهیم کردن ایده های محلی (حوزه های انتخابیه) در تصمیم گیری های ملی، مجموعا موضوع قانونگذاری را شکل می دهند. در این امر تشخیص مسائلی مانند نیاز، تاثیرات و ایده های محلی که مجلس را به وضع قوانین مطلوب و مناسب قادر می کند، در اصل به اطلاعات تحلیل و پژوهش های نظام مند و به عبارتی پژوهش های قانونگذاری وابسته است. کارکرد اطلاعات و پژوهش در کنار کارکرد های وضع قانون ، نظارت و نمایندگی ، حکایت از پیوند ضروری میان پژوهش قانونگذاری دارد که این پیوند به توسعه قانونگذاری می انجامد. امروزه نقش و کارکرد پژوهش پارلمانی به شدت مورد توجه پارلمان های کشور های توسعه یافته قرار گرفته است. چرا که مجالس برخوردار از بازو های علمی و تحقیقاتی سازمان یافته با دیگر مجالس در روش و نتیجه قابل مقایسه نیستند.

مجلس شورای اسلامی نیز با درک ضرورت های یاد شده، از اواخر سال 1371 مرکز پژوهش هارا بنا نهاد که مراحل قانونی تاسیس آن در سال 1374 انجام شد. از این رو مرکز پژوهش های مجلس شورای اسلامی از طریق نخستین همایش «نقش پژوهش در فرایند قانونگذاری» که در تاریخ 1391/9/27 با شرکت رئیس، نواب رئیس و نمایندگان مجلس شورای اسلامی ، مدیران و پژوهشگران مرکز پژوهش های مجلس و اساتید و محققان حوزه دانشگاه در محل (قدیم) مجلس شورای اسلامی برگزار شد، تلاش کرد تا با معرفی دستاورد های ارزشمند خود در 18 سال فعالیت پژوهشی و تحقیقاتی ، زمینه آسیب شناسی و بهبود عملکرد خود را فراهم نماید.

کتاب حاضر مجموعه سخنرانی های تعدادی از فرهیختگان مجلس ، حوزه و دانشگاه در این همایش یک روزه است که تقدیم خوانندگان محترم می شود.