جایگاه آب و بایسته های آن در فرهنگ قرآنی- اسلامی

نویسندگان: فاطمه عرب احمدی و جمشید معصومی

چکیده:

آب مظهر زلالی و طراوت، دلیل حیات زندگی است که ادامه ی حیات تمامی موجودات تنها با وجود ان امکان پذیر است. آب صرفا ماده ی آشامیدنی نیست بلکه از عناصر اصلی شکل گیری تمدن و شکوفایی آن به شمار می اید.خداوند آب را به عنوان یکی از آیات بزرگ خویش میشناساند که انسان با تفکر در آن می تواند به افریدگاری او برسد بلکه در ایاتی نیز منت می گذارد که وی را با آب گوارا سیراب میکند.کلام الهی در عین سادگی معنایی بسیار عمیق و راه گشا دارد و انسان را به سوی حقیقتی بنیادی رهنما میسازد .

این مقاله برآنست تا در حد توان ،به بررسی نقش های این جلوه ی لطف خداوندی از نگاه قرانی بپردازد تا ضمن شناساندن آن، توجه را به اهمیت و جایگاه این نعمت الهی بیشتر معطوف نماید. حیات افرینی ، طهور(عامل پاکیزگی)،مایه ی تفکر ادمی ، وسیله ی نعمت یا عذاب الهی، عامل شکوفایی تمدن بشری ،اهمیت چرخه یآب از جمله رئوس کلی مباحث قرآنی درباره ی اهمیت و جایگاه آب در آفرینش میباشد.باتوجه به شرایط بحرانی مصرف آب در ایران نیاز جدی برای ترویج اصول مصرفی اسلامی منطبق با فرهنگ عمومی مردم احساس میشود.بازخوانی و بازگویی اموزه های اسلامی چون قناعت، پرهیز از اصراف ، میانه روی و اعتدال میتواند منجر به برداشتن گام هایی موثر در زمینه ی مصرف صحیح اب و توسعه ی پایدار گردد.