فیشینگ به جرمی گفته می‌شود که بر اساس آن یک نفر اطلاعات شخصی دیگران از جمله اطلاعات حساب بانکی شان را از طریق یک صفحه اینترنتی جعلی به دست بیاورد و اقدام به سرقت و کلاهبرداری کند. در واقع برای این کار فرد یک صفحه با وبگاه جعلی که اغلب شبیه وبگاه‌های معروف و معتبر هستند می‌سازد و وقتی شما وارد آن صفحه می‌شوید به اعتماد اینکه این همان صفحه معتبر است اقدام به خرید می‌کنید و اطلاعات بانکی خود را وارد می‌کنید و کسی که صفحه جعلی را ساخته آن اطلاعات را به دست می‌آورد و از حساب شما سرقت می‌کند، به این روند فیشینگ گفته می‌شود.
مجازات فیشینگ
وقتی کسی اقدام به فیشینگ می‌کند، مرتکب جرائم متعددی می‌شود که در نهایت قاضی با توجه به شرایط و اوضاع و احوال جرم و مجرم اقدام به تعیین مجازات می‌کند. با این وجود می‌تون از مواد ۱۲ و ۱۳ قانون جرائم رایانه‌ای، مجازات فیشینگ را استخراج کرد:
ماده ۱۲:
هر کس به طور غیرمجاز دادههای متعلق به دیگری را برباید، چنانچه عین داده‌ها در اختیار صاحب آن باشد، به جزای نقدی از یک تا ۲۰ میلیون ریال و در غیر این صورت به حبس از ۹۱ روز تا یک سال یا جزای نقدی از پنج تا ۲۰ میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
ماده ۱۳:
هر کس به طور غیرمجاز از سیستم‌های رایانه‌ای یا مخابراتی با ارتکاب اعمالی از قبیل وارد کردن، تغییر، محو، ایجاد یا متوقف کردن داده‌ها یا مختل کردن سیستم وجه یا مال یا منفعت یا خدمات یا امتیازات مالی برای خود یا دیگری تحصیل کند، علاوه بر رد مال به صاحب آن به حبس از یک تا پنج سال یا جزای نقدی از ۲۰ تا یکصد میلیون ریال یا هر دو مجازات محکوم خواهد شد.
نحوه شکایت از فیشینگ
بزه دیده، برای شکایت از فیشینگ، باید به شکایت خود را در دادسرا مطرح کند، شکایت از فیشینگ برای افراد ساکن تهران در دادسرای ویژه جرائم رایانه‌ای و برای افراد ساکن شهرستان‌ها در دادسرای عمومی و انقلاب باید انجام شود.