تامین خواسته

۱-درخواست خواهان برای صدور قرار تأمین خواسته نیاز است. 

۲-درخواست خواهان می تواند پیش از تقدیم دادخواست یا ضمن دادخواست یا در جریان دادرسی تا پیش از صدور حکم قطعی صورت گیرد. 

اگر پیش از تقدیم دادخواست تقاضا صورت بگیرد ←  بر روی برگ چاپی مخصوص دادخواست تنظیم و به دادگاه تقدیم می شود. 

اگر ضمن دادخواست تقاضا صورت بگیرد ← بر روی برگ چاپی مخصوص دادخواست تنظیم و به دادگاه تقدیم می شود. 

اگر ضمن دادخواست تقاضا صورت بگیرد ← داخل در همان دادخواست اصلی، درخواست تأمین خواسته درج می شود 

اگر در جریان رسیدگی تقاضای تأمین خواسته شود ← ضمن لایحه یا در برگ معمولی درخواست صدور قرار تأمین خواسته تقدیم به دادگاه می گردد. 

۳-هزینه درخواست تأمین خواسته پنج هزار ریال است

۴-متقاضی قرار تأمین خواسته باید ذی نفع باشد و اگر ذی نفع نبود باید سِمَت داشته باشد و اهلیت قانونی همانند شرایط اقامه دعوی عمومی را داشته باشد.

۵-خواسته باید منجر (قطعی) باشد یعنی حق باید در حال و موعد مطالبه رسیده باشد. مگر اینکه خواسته در معرض تضییع یا تفریط باشد و مستند به سند رسمی باشد می توان درخواست تأمین خواسته نمود.

۶-میزان خواسته معلوم و عین معین باشد ← منظور از معلوم بودن یعنی اینکه باید بر هر مبنا و پایه و قیاسی قابل اندازه گیری باشد ← کمیت و مقدار مشخص باشد. 

عین معین ← مالی است که در عالم خارج، جدای از سایر اموال، مشخص و قابل اشاره باشد  

 (دکتر کاتوزیان – ناصر – ح مدنی – دوره مقدماتی اموال، کلیات قرارداد، انتشارات دانشگاه تهران – ج ۱ – ص ۱۱۹)

۷-خواسته باید قابل بازداشت باشد (ماده ۱۲۱ ق.آ.د.م) اگر خواسته یک نامه خصوصی یا قطعه عکس باشد اگرچه غیر مالی است امّا قابل بازداشت است امّا هر گاه خواسته ی دعوا الزام به انجام عمل یا منع از امری باشد صدور قرار تأمین خواسته به دلیل اینکه قابل بازداشت نیست مجاز نیست یا دعوای الزام به تنظیم سند رسمی صدور قرار جایز نیست.